زندگی درفضا فضانوردان بازنشسته امروزی را با مشکلات متعددی مواجه کرده است.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، کارشناسان اعلام کردهاند زندگی در فضا و ایستگاه فضایی بینالمللی میتواند آسیب ها و صدمات فراوانی به فضانوردان وارد کند که از آن جمله میتوان به احساس بیماری، استفراغ، سرگیجه و عدم توانایی حفظ تعادل به مشکلات و آسیب های مغزی، از دست دادن هماهنگی بین دست و چشم، مشکلات حاد بینایی، پوستی و نرمی استخوانها اشاره کرد.
گفتنی است بر اساس آزمایشات صورت گرفته حدود 4هفته طول میکشد تا فضانوردان در فضا به نوعی حالت تطبیقی با شرایط وزنی موجود در فضا دست یابند.
بررسی ها نشان میدهند اغلب فضانوردان برای تطبیق پیدا کردن با شرایط بی وزنی از تردمیل کمک میگیرند و هر روز ساعت ها مجبور به انجام ورزش های استقامتی و کششی هستند.
با وجود منحصر به فرد بودن زندگی در فضا، اما کارشناسان هشدار میدهند زندگی در فضا عوارض جبران ناپذیر بر سلامت روحی و جسمی فضانوردان میگذارد.
کارشناسان برای رفع مشکل بر هم خوردن احساس تعادل در فضانوردان نوعی دستگاههای ورزشی منحصر به فرد تولید کردهاند که میتواند به حفظ حالت تعادل و بر طرف کردن حالت سرگیجه، تهوع و کرختی فضانوردان منجر شود.
کارشناسان در عین حال هشدار دادهاند در معرض قرار گرفتن تابش های اشعههای کیهانی میتواند سبب آسیب جدی به سلول های مغزی، زوال زودهنگام مغز، کوچک شدن و در اصطلاح ؟ مغزی و حتی بروز تومورهای مغزی منجر شود.
یکی از اصلی ترین چالشهای کارشناسان صنایع فضایی کم کردن اثرات جانبی زندگی در فضا پس از بازگشت به زمین در فضانوردان است.
امروزه اغلب فضانوردان به ویژه فضانوردان بازنشسته در سنین میانسالی و سالمندی با مشکلات مختلفی مانند ابتلا به انواع سرطانها به ویژه سرطان پوست، آب مروارید، پوکی استخوان شدید و حتی بیماری های اعصاب و روان مواجه هستند.
بسیاری از فضانوردان به ویژه اگراقامت طولانی مدت در فضا داشته باشند هنگام فرود درسطح زمین دچار مشکل حفظ تعادل شدید میشوندو اغلب اوقات باید به صورت نشسته و یا خوابیده از سفینه خارج شوند و مدتی تحت نظر پزشکان بمانند تا بتوانند به حالت ایستاده طبیعی درآیند.
بر اساس تحقیقات آماری، فضانوردانی که به عنوان اولین نفرات راهی سفرهای فضایی شدهاند بسیار بیشتر از دیگران دچار بیماری های اعصاب و روان شدهاند و حتی برخی از آن ها مدتی تحت نظر مشاورههای اعصاب و روان و بستری در کلینیکهای تخصصی قرار گرفتهاند.
با وجود اعلام تیمهای کارشناسی جهت انتخاب بهترین فضانوردان جهت اعزام به سیاره مریخ و انجام انواع آزمایشات پزشکی مربوط با حوزههای جسمی و روانی پژوهشگران هشدار میدهند امکان دارد در هنگام سفر فضایی طولانی مدت به مریخ که 2سال به طول میانجامد شرایط آرمانی اعصاب و روان فضانوردان تحت تأثیرقرار گرفته به اقداماتی غیر منطقی و جنونآمیز دست زنند.
همچنین تحمل بیوزنی به مدت دوسال و یا حتی بیشتر در سفرهای فضایی میتواند سبب آسیبدیدگی شدید و حتی مرگ فضانورد قبل از رسیدن به مقصد سفر شود.
این مشکلات سبب شده تا برخی کارشناسان اعلام کنند که به جای انسان ها روبات ها ابتدا به سفرهای فضایی طولانیمدت فرستاده شوند و در گامهای آتی همزمان با پیشرفت علوم و کاهش زمان سفرهای فضایی از مبدأ به مقصد انسان ها به فضا ارسال شوند.