سیاهچاله ها در قرآن - بخش دوم
سیاهچاله ها مکان هایی در جهان هستند که به دلیل وجود جرم و در نتیجه گرانش شدید هر چیزی حتی نور را که از افق رویداد آنها عبور کند در نهایت به داخل خود می کشند.سیاهچاله ها عموما ستاره های اطراف خود را به داخل خود می کشند و می خورند در نتیجه ستاره نابود و تیره و تار می شود.معمولا همه کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری دارای یک سیاهچاله بزرگ در مرکز کهکشان خود هستند.سیاهچاله ها دارای جرمی معادل میلیون ها تا میلیاردها برابر خورشید ما هستند و به طور مستقیم قابل مشاهده نیستند و تنها به وسیله اشعه ایکس و گاما ساطع شده در نتیجه بلعیدن ستاره ها و اثر آنها در محو شدن ستاره ها و اجسام قابل مشاهده هستند.تصویر زیر شبیه سازی سقوط و خورده شدن یک ستاره در داخل یک سیاهچاله است.
در سوره الطور آیه ۴۹ نوشته شده است :
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿۴۹﴾ و [نیز] پارهاى از شب و در فروشدن ستارگان تسبیحگوى او باش
در سوره نجم آیه ۱ نوشته شده است :
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى ﴿۱﴾سوگند به اختر [= قرآن] چون فرود مىآید
